uczyć (nauczyć

См. также в других словарях:

• uczyć się — I – nauczyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdobywać jakiś zasób wiedzy, przyswajać sobie jakieś wiadomości lub umiejętności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczyć się do matury. Nauczył się chemii. Nauczył się skakać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uczyć się – nauczyć się na — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyichś} {{/stl 8}}błędach {{/stl 13}}{{stl 7}} wyciągać wnioski z cudzych błędów i tym samym nie popełniać podobnych we własnym życiu, działaniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ucz się na cudzych błędach, a będzie ci łatwiej w życiu.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uczyć się – nauczyć się rozumu — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyciągać wnioski z własnych, wcześniej popełnionych błędów, nabierać życiowej mądrości, rozsądku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeszcześ się rozumu nie nauczył?! Człowiek się uczy rozumu przez całe życie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, uczyćczę, uczyćczy, uczyćczony {{/stl 8}}– nauczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przekazywać komuś jakieś wiadomości lub umiejętności : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nauczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. uczyć (się) I{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}(już) ja cię [was, ich itp.] nauczę {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozum — 1. Brać coś na rozum «zastanawiać się nad czymś, rozważać coś»: Może dlatego właśnie, że instynkt jest tak zawodny, lubimy brać wszystko na rozum. Cosm 7/1999. 2. Iść, pójść, sięgnąć, pot. skoczyć po rozum do głowy «zastanowiwszy się znaleźć na… …   Słownik frazeologiczny

• rozum — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rozummie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} właściwa człowiekowi zdolność pojmowania, wnioskowania, wydawania sądów, umożliwiająca mu poznanie rzeczywistości; umysł : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oświecić — dk VIa, oświecićcę, oświecićcisz, oświecićeć, oświecićcił, oświecićcony oświecać ndk I, oświecićam, oświecićasz, oświecićają, oświecićaj, oświecićany 1. książk. «nauczyć czegoś, pouczyć, poinformować o czymś» Oświecić kogoś, jak powinien się… …   Słownik języka polskiego

• rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… …   Słownik języka polskiego

• błąd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. błędu, Mc. błędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niezamierzone odstępstwo od normy, obowiązującej reguły, zasady; pomyłka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrobić błąd, popełnić błąd. Błąd …   Langenscheidt Polski wyjaśnień